Uczuciowo o uczuciach.

To piękny temat, ale i trudny. O uczuciach należy mówić i dzieci uczą się tego już w przedszkolu. Taka dziś normalna lekcja, jak zwykle. Najpierw pokazałam dzieciom ilustracje. Na pierwszej była zapłakana kobieta. Dzieci podały nazwy uczyć, które towarzyszyły tej osobie. I nie były to tylko uczucia związane ze smutkiem. Pojawiła się zazdrość, czyli płacz z zazdrości....oraz płacz ze szczęścia. Bardzo wnikliwie przyjrzały się tej ilustracji. Kolejny obrazek przedstawiał dziewczynkę, która kucała i zakrywała głowę rękami. Tu padły też różne nazwy uczuć, ale radość też się pojawiła, bo mogła przecież grać w kucanego berka.
Dzieci zaproponowały sposoby na pocieszenie osoby zasmuconej, zapłakanej i przypomnieliśmy sobie powiedzonko, które nam też pomaga - Wszystko przemija, nawet najdłuższa żmija. W ćwiczeniach dopisaliśmy wyrażenia związane ze strachem.

Następnie na ławkach, w grupach dzieci segregowały wyrazy. Spośród różnych części mowy musiały wybrać nazwy uczuć i zastanowić się, które uczucie towarzyszy im najczęściej. W każdej grupie podały radość, ale Ania powiedziała, że jej  częściej zadarza się wesołość, niż radość. Wesołość, to jest chwila, a radość to coś więcej i trwa dłużej. I właśnie w tym momencie lekcji Ania jest wesoła. Taka filozofia...głębokie przemyślenia.

Przyszła pora na tablety. Każde dziecko w grupie otrzymało jeden kod QR i po zeskanowaniu musiało obliczyć działanie. Wynik działania wskazywał kopertę, z której należało wyjąć kartkę z tekstem. Każdy w grupie miał inny tekst. Opis Hanki, Hanki z projektu czytelniczego.  Aplikacja WeeMee i myk, myk - Hanki gotowe. Na dywanie w grupach dzieci wymieniły się tabletami z portretami i po odczytaniu opisu udzieliły sobie nawzajem informacji zwrotnej oraz pogratulowały pięknych portretów.  Hanka też przeżywała różne emocje- a to była niezadowolona, a to zmartwiona, a to szczęśliwa...należało te uczucia zobrazować w aplikacji.

Podsumowaniem zajęć był answergarden. Kod QR do strony w sieci od razu pozwalał na działanie. Największy wyraz szczęśliwie mówił, że tak właśnie czują się dziś moi uczniowie. Wyraz rósł razem z wielokrotnością jego używania. Ja też dopisałam się do tej listy.

Hanka ma krótkie żółte włosy i brązowe oczy . Ubrana jest w żółtą bluzeczkę z krótkim rękawkiem i białą spódniczkę z falbankami. Na nogach ma szare buty-króliczki.

Hanka czeka na koleżanki, bo chcą pospacerować razem w parku. Niecierpliwi się, bo Zosia i Ania się spóźniają.